NEDERLAND TELT ZEVENTIEN BONDSCOACHES

Je komt deze uitspraak vaker tegen. Iedereen heeft zijn of haar mening over de opstelling, het spel enzovoorts over het Nederlands elftal.

Niet als we winnen, dan wordt iedereen de hemel in geprezen, maar bij verlies: overal hoor je dan de commentaren over hoe het anders had moeten gebeuren.

We zullen het de komende tijd zeker weer ervaren bij het Europese Kampioenschap.

Als het over voetbal gaat, is dit nog wel begrijpelijk en soms ook om te lachen.

Maar die mentaliteit zien we ook op ander vlak en zeker in deze coronatijd.

Ga er eens aanstaan: Eind februari 2020 overspoelde de wereld en ook ons land een geheel nieuw fenomeen, een pandemie. Geen enkele deskundige wist snel de consequenties, de ziekteverschijnselen waren wisselend, er waren geen mondkapjes, te weinig beademingsapparatuur, de ziekenhuizen stroomden vol, enzovoorts. Al na enige maanden bezweek een minister onder de enorme psychische druk.

Er kwamen prachtige intiatieven van de mensen om het zorgpersoneel te steunen, inclusief zang, applaus en andere attenties.

Maar nu: Zeventien ministers de Jong zijn opgestaan!

Ze zouden het allemaal beter doen, het is een puinhoop, en vul verder maar in.

Mag er niet van ons gelovige mensen een andere houding worden verwacht?

Een houding van het goede benadrukken, het positieve willen zien, begrip te hebben voor fouten die worden gemaakt in deze hectiek?

Op Bevrijdingsdag heb ik mijn eerste vaccinatie gehad in het Mecc. Ik was beduusd hoe goed alles ging, de vriendelijkheid van de mensen, het kopje koffie daarna. Drinkend aan dat kopje koffie heb ik Maria bedankt voor al die lieve mensen en gebeden voor de Jong en alle deskundigen. Ik had het niet klaar gekregen!

Ik wens u allen een mooie, goede en bevrijdende tijd, dat we spoedig waar dan ook in vrijheid met elkaar een pilsje kunnen drinken, zoals vroeger!

Het glas is halfvol, blijf dat benadrukken!

pastoor Tervoort