De advertenties en winkels met roze harten zijn er eerstdaags weer. De commercie stort zich op Valentijnsdag.
Maar wie kent de naamgever nog?

Sint Valentinus leefde in de derde eeuw en was bisschop van Terni, een plaatsje zo’n 100 kilometer ten noorden van Rome. Keizer Claudius II had destijds besloten, dat soldaten tijdens hun legerdienst niet mochten trouwen. Een legende leert dat Sint Valentinus de liefde voornamer vond dan de wetten van de keizer. Hij zegende het huwelijk van een soldaat en zijn vriendin.
Dit kostte Sint Valentinus letterlijk zijn hoofd.

Wat is de aantrekkingskracht van Valentijnsdag? Misschien dat we over de liefde niet uitgepraat en uitgezongen raken. Ieder van ons verlangt naar vriendschap en liefde. De mens hunkert naar verbondenheid. Maar de mens wil er niet bekneld in raken. Liefde moet daarom altijd ruimte laten en respect voor elkaars eigenheid. Maar ze kan niet vrijblijvend zijn; ze moet van twee kanten komen.

Als Sint Paulus spreekt over geloof, hoop en liefde dan zegt hij dat de liefde de grootste van de drie is. Maar ze kunnen eigenlijk niet zonder elkaar. De liefde kan niets zonder de stap van het geloof; je kunt niemand liefhebben in wie je niet gelooft. En liefde kan niet duren zonder hoop. Want liefde is een grote stap in geloof en een fameuze sprong van hoop.

Elkaar laten voelen: ik ben er voor jou! Niet: jij bent er voor mij, want dat beknelt. Ik ben er voor jou!
Dat is al sinds mensenheugenis de naam van onze God.
Want waar vriendschap is en liefde, daar is God.

Een liefdevolle Valentijnsdag voor allen!

Kapelaan Dassen