“Lieve Heer,

Het spijt me dat u de zondag op zo’n vreemde dag hebt gezet. Ziet U, het zit zo: we zouden veel beter en veel geregelder naar de kerk kunnen komen, als u een andere dag had gekozen. Nu is het juist de dag die volgt op een week van hard werken. Meestal zijn we erg moe en willen we graag wat uitrusten. Bovendien gaat er juist een zaterdag aan vooraf.

Mijn man zit dan te knutselen aan de auto en de kinderen en ik hebben dan ook van alles te doen.

’s Avonds gaan we vaak uit of we ontvangen bezoek.

Van vroeg naar bed gaan is dan geen sprake.

Kunt u ons dan kwalijk nemen dat we de volgende dag wat uitslapen?

Verder valt ons op dat het juist ’s zondags vaak guur en koud weer is of dat het regent.

Als het dan een keer mooi weer is, dan willen we er wel eens een keer op uit naar de bossen en zo.

Ziet u, Heer God, ik schrijf dit omdat ik zo graag wil dat u de zaak ook eens van ons standpunt beziet.

Het is echt niet onze schuld dat we ’s zondags zo weinig in de kerk komen. We zouden graag willen en we weten dat het goed zou zijn en ook da we het nodig hebben.

We willen alleen maar zeggen dat het werkelijk niet kan en we hopen dat u ons zult begrijpen.

Uw toegenegen,

I.K. ben te Druk.”