Waarom geloof je in God? Je kunt toch niet bewijzen dat hij bestaat? Inderdaad, dat klopt. Zo gauw je God kunt bewijzen, hem helemaal verklaren, be-vatten, dan praat je over iets wat je zelf hebt uitgevonden en niet over de God van Jezus Christus, de God van onze voor/ouders.

Het is hetzelfde als met de liefde: kun jij helemaal uitleggen waarom je van je partner houdt? Of je kind, een vriend, vriendin? Als je zegt: ja, omdat hij voor me zorgt, omdat ze naar me luistert of steunt, dan houd je van hem/haar omdat er iets voor je gedaan wordt. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar voor mij ruikt dat eerder naar ruilhandel als naar liefde.

Ware liefde is zomaar, om niet, gratis en daarom niet te snappen.

Zo is er nog meer: waarom is deze of die bloem daar mooi? Een lied, een feest, een kleed, een dans?

Ook dat kun je niet be-grijpen. Ze zijn allemaal mooi omdat ze meer bieden dan je kunt beredeneren. Zo is er nog meer in ons leven wat je niet kunt beredeneren. En vaak is het juist dàt wat het leven mooi maakt. Geloven-in-God hoort daar ook bij. Zijn aanwezigheid onder ons is iets waar je met je verstand niet rond komt.

Dat is maar goed, geloof ik, want als we kunnen bewijzen waarom je in God moet/mag/kunt geloven, dan is de aardigheid eraf.

De Fransen zeggen het mooi: “Le cœur a ses raisons, que la raison ne connait pas”: het hart heeft zo haar redenen die de rede (verstand) niet kent.

Ik wens u allen een mooie aanloop naar de vakantie.

René Graat mhm,

pastoor