WENSEN

/in

In deze dagen worden de nodige Kerst- en Nieuwjaarstoespraken gehouden. Vaak hopen en wensen de sprekers het beste voor hun toehoorders. Als ik dat zou doen, dan zou ik dat ook met die bedoeling doen.

Daarom bid ik God

dat Hij ons allemaal inzicht geeft

  • om te weten waar je op aan wilt,
  • om te weten met wie je daarheen wilt gaan,
  • om de weg daarheen goed te kunnen kiezen.

dat Hij ons het geduld mag geven

  • om te willen leven met je eigen tekortkomingen,
  • om de fouten van anderen te vergeven,
  • om met een lage snelheid vooruit te komen.

dat Hij ons wijsheid mag geven

  • om te kiezen voor een weg naar blijvende blijdschap
  • om te ontdekken dat Hij altijd bij je is, vooral in de put,
  • om toe te geven dat gedeeld geluk dubbel geluk is.

En zo wens ik jullie allemaal een zegenrijk 2016.

René Graat, mhm,

pastoor

MIJLPAAL

/in

Op 12 november j.l. zijn we samengekomen met 74 mensen uit Terlinden, Noorbeek, Banholt en Reijmerstok. Daar waren 11 jonge (+25 jaar) mensen bij. We hebben naar elkaar gekeken, geluisterd en met elkaar gepraat.

Er waren een drietal filmpjes over wat samenwerken kan bereiken: Pandores kindervakantieweek in Noorbeek, de Poorten van Reijmerstok en het Den halen van Banholt. Daarna vertelden zes mensen uit onze parochies over wat ze in hun (werk)groepen doen aan zorg voor anderen, veraf en dichtbij.

Vervolgens zijn we met elkaar gaan praten, vooral over hoe we de bestaande dienstbaarheid verder kunnen verbreden en verdiepen en hoe we daar SAMEN in het Cluster Terlinden invulling aan kunnen geven. Daarbij spraken in elk van 8 groepen allerlei mensen: mannen, vrouwen, oud en jong, van elke parochie en dat aan één tafel. De antwoorden werden na afloop gegeven en toegelicht. Tot slot kreeg iedereen een papier met de vraag: “En jij? Wat wil jij bijdragen?”

Binnenkort gaan we (het voorbereidingsgroepje) bij elkaar zitten om nog eens goed na te denken over deze avond aan de hand van de antwoorden die gegeven zijn. Vanzelfsprekend zullen we u daarvan op de hoogte houden.

Nu kan ik al zeggen dat deze bijeenkomst een bemoediging en inspiratie is: voor de eerste keer zijn er zo veel mensen uit ons Cluster Terlinden bij elkaar gekomen om SAMEN te zoeken naar hoe we handen en voeten kunnen geven aan onze geloofsgemeenschap. En ze kwamen uit allerlei groepen: allemaal mensen die zich betrokken voelen bij de toekomst van onze parochies: www.clusterterlinden.nl

Dat noem ik een mijlpaal: een belangrijke ontwikkeling voor onze geloofsgemeenschap.
Namens de andere leden van het kerkbestuur wens ik jullie allemaal een zinvol Kerstfeest en een gezegend Nieuw Jaar.

René Graat, mhm,

pastoor

12 NOVEMBER 2015

/in

Al lang zijn we in onze drie parochies van het Cluster Terlinden bezig met na te denken over onze toekomst. Sinds zowat een half jaar doen we dat op een bijzonder manier: met artikels in onze contact/parochiebladen, een enquête onder alle mensen met belangrijke vragen die ons allemaal aangaan, gesprekken, enz..

Velen onder u hebben op die vragen geantwoord, alleen of samen met anderen. In een werkgroepje van zes personen – vertegenwoordigers van alle drie de parochies – hebben we jullie antwoorden goed bekeken, erover gediscussieerd, gedachten gedeeld. Een belangrijk thema dat uit jullie reacties naar voren komt is: dienstbaarheid. Op 12 november a.s. zullen we het daar dan ook hoofdzakelijk over hebben. We doen dat “op een ontspannen en creatieve manier samen met elkaar in gesprek ondersteund door beeld en muziek”(uit: de laatste contactbladen).

Wie zijn dan die “WE”? Ik heb al heel wat mensen op de hoogte gebracht van deze avond. Zo heb ik, bijvoorbeeld, naar alle kapiteins en secretarissen plus de bestuursleden van onze vier Jonkheden (Terlinden, Reijmerstok, Noorbeek en Banholt) een e-mail gestuurd en gevraagd of zij ook op 12 november met enkele mensen kunnen komen. Bij dit alles is de grote vraag niet: hoe kunnen we meer mensen de kerk in krijgen – maar: hoe kunnen we met meer mensen de straat op om dáár dienstbaar te zijn waar dat nodig is.

Daarom wil ik vragen aan alle mensen die begaan zijn met onze parochies en hun toekomst om op 12 november a.s. hun wijsheid, verstand, inzicht en inzet te komen samenbrengen in het Paviljoen in Noorbeek. We beginnen om 20:00 uur tot op zijn laatst 22:30 uur. Willen jullie me iets laten weten of en met hoeveel jullie denken te komen? Dan hebben we een idee hoeveel stoelen en koffie we moeten klaarzetten. Kunnen jullie dat dan doen voor 6 november a.s.? renegraat@home.nl of 06 130 77 296 of 043 457 1221.

Ik ben ervan overtuigd dat niemand zo wijs is dat hij/zij niets meer kan leren en dat niemand zo onervaren is dat hij/zij niets te zeggen of te bieden heeft. Daarom vraag ik aan alle (werk)groepen te komen met minstens twee mensen: Onderhoud kerk en kerkhof, diakonie groep, gezinsmissen groepen, pastoraal overleg, acolieten, interieur verzorgsters, liturgisch beraad, avondwake groepen, processiecomité’s, zangkoren, siergroepen, Woord- en Communieviering groepen, lectoren, doopvoorbereiding groepen – of welke andere groep dan ook. Ook alle mensen die niet in een of andere (werk)groep zitten zijn van harte welkom!!

Hoe belangrijk is deze bijeenkomst?

Zo belangrijk als wij haar zelf maken!

René Graat, mhm

pastoor

 

 

WE ZIJN NOG ONDERWEG

/in

In het april nummer vroegen we u eens na te denken over deze vragen:

  • Wat vindt u nu belangrijk in uw parochie en wat zou u zeker voor de toekomst willen behouden?
  • Wat mist u nu in uw parochie en wat moeten we dus proberen van de grond te krijgen?
  • Hoe kunnen we – over onze parochiegrenzen heen – elkaar helpen en met elkaar samenwerken?

Heel wat mensen onder u hebben daarop gereageerd met ingezonden antwoorden. Dat is een bemoediging die laat zien dat onze parochiegemeenschap u aan het hart gaat.

De antwoorden hebben ook laten zien dat deze vragen ertoe doen. Daarom willen we het gesprek met u voortzetten. “We”: dat zijn wij met een zestal mensen uit onze drie parochies. We zijn al enkele keren bij elkaar geweest en we hebben samen uw antwoorden gelezen, erover nagedacht en gepraat om te zien hoe we hiermee verder kunnen. We hebben er wensen en verwachtingen in ontdekt. Daarmee willen we verder gaan en – als het kan – ook tot acties komen.

Het is mijn rotsvaste overtuiging dat we dit alleen samen kunnen doen.

Daarom nodigen wij u uit om samen te komen met mensen van Banholt, Noorbeek en Reijmerstok op donderdag 12 november a.s. in het Paviljoen van Noorbeek. We beginnen om 20:00 uur en zullen uiterlijk om 22:30 uur afsluiten.

We hopen dat alle werkgroepen van onze parochies op die avond vertegenwoordigd zullen zijn – we hopen op zeker twee mensen per werkgroep. Maar ook voor de mensen die niet aan een werkgroep deelnemen staat de deur wagenwijd open.

Wat is er dan zoal uitgekomen uit uw antwoorden? Dat waren verschillende thema’s die we niet allemaal tegelijk kunnen behandelen. Maar een heel belangrijk thema dat uit uw reacties bleek is “zorg voor mensen dichtbij en veraf”. We zullen deze dienstbaarheid (‘diaconie’) centraal stellen tijdens die avond: een kerk die niet dient, dient tot niets…..

Op 12 november willen we dan ook eerst die mensen aan het woord laten die zich bezig houden met zorg voor anderen, zoals zieken, ouderen, alleenstaanden… Daarna gaan we op een ontspannen en creatieve manier samen met elkaar in gesprek, ondersteund door beeld en muziek.

Samen werken en elkaar inspireren zijn belangrijk en we hopen dat met elkaar te kunnen ervaren op 12 november.

DOET U MEE? WE HEBBEN ELKAAR NODIG!

René Graat, m.h.m.

pastoor

KINDJE DOPEN?!

/in

Sinds ik hier bij jullie in Cluster Terlinden ben gekomen (Kerstmis 2007) zijn er 169 kindjes gedoopt. Bij die doopgelegenheden beloofden iets minder als 2 x 169 ouders (sommigen kwamen vaker als één keer) hun kind mee te nemen op de weg van het geloof: de weg van Jezus Christus “opdat ook dit kind Jezus achterna zal leven”.

Met deze woorden zeiden de ouders dat ze hun kind christelijk wilden opvoeden: leren liefhebben, bidden, hoop geven, vertellen over Jezus, over de geloofsgemeenschap die af en toe samen komt in de kerk, vergeving, zorgzaamheid, respect voor het leven, de natuur en nog veel meer.

De meesten van ons (volwassenen) – mezelf daarbij inbegrepen – hebben voor het eerst over God gehoord van onze ouders die ons niet alleen vertelden dat God bestond maar vooral dat hij een Vader is die van ons houdt. Mijn eerste kruisteken zal ik gemaakt hebben, niet in de kerk bij een pastoor, maar waarschijnlijk op de schoot van mijn vader of moeder – die me ook het Onze Vader hebben bijgebracht.

Ouders leren hun kinderen belangrijke dingen aan: lopen, praten, eten met twee handen, omgaan met andere kinderen, fietsen, zwemmen, tanden poetsen en ga zo maar door, want ze weten maar al te goed: niemand voedt zich zelf op. Dat deden ouders duizenden jaren geleden ook al.

Ik denk dat het nog altijd zo is dat kinderen op onbekende wegen daar lopen waar hun ouders hen voorgaan.

Fijne wandelingen wens ik u met uw kinderen.

René Graat, m.h.m.

pastoor

BRONK – terugblik naar voren (augustus 2015)

/in

BRONK – terugblik naar voren.

In de afgelopen weken (24 mei, 14 juni en 12 juli) hebben we in onze drie parochies de Bronk gevierd – samen met de Kermis. Als ik terugkijk op de drie Bronken in ons Cluster Terlinden dan vind ik dat er aan alle drie goed is meegedaan. Er waren vooral veel actieve deelnemers – en dat is niet hetzelfde als “meelopers”.

De Bronk is een volkstraditie die heel wat mensen op de been brengt (in Luik is het allemaal begonnen zo’n 750 jaar geleden). Ook dank zij de Schutterijen is deze traditie in onze streken bewaard gebleven. De Bronk is ook een van de vele manieren waarop we ons geloof gezamenlijk beleven en uitdrukken. We vieren de aanwezigheid van God onder ons. Een belangrijk teken daarvan is de Hostie, het Heilig Brood, dat in een monstrans wordt meegedragen. Daarom heet de Bronk ook wel “sacramentsprocessie”: een sacrament is een moment van Godsontmoeting. Daarom buigen een aantal mensen hun knie: dat is hun manier om hun respect voor God uit te drukken.

Zoals ieder jaar waren ook nu weer de leden van de Jonkheid actief om alles in goede banen te leiden – al of niet bijgestaan door een aantal parochianen. Al onze dorpen hadden een grote schoonmaakbeurt ondergaan en overal hingen de vlaggen uit. Ook de processiepaaltjes met vlaggetjes kwam je overal tegen. Dit alles is een duidelijk teken van gemeenschap, van samenwerking, van saamhorigheid. In een van onze parochies hebben mannen die te oud zijn voor de jonkheid en te jong voor de oudheid een nieuwe groep gevormd en ze liepen met een Maria beeld (van 80 kg!!). Er ging daar ook een kinderwagen mee. In een andere parochie zag ik hoe een kleinzoontje zijn opa hielp de flambouw te dragen! Jong geleerd…. Ook hoorde ik dat er een groep jonge vrouwen een nieuwe groep willen vormen.

Na de vakantie zullen we zien hoe we daar verder mee kunnen.

De sfeer tijdens de verschillende processies vond ik – voor zover ik dat kon merken – een Bronk waardig: geen overdreven geklets, maar rustig jezelf de kans geven om eens na te denken over andere zaken die óók belangrijk zijn, hier en daar alleen of samen met anderen bidden. Jezelf gedragen weten door de Harmonie of Fanfare, Schutterij, Zangkoren, de Jonkheid samen met vele anderen zoals de dames en de heren die de (kleine) kinderen begeleiden.

De Bronk is één van de gebeurtenissen in onze dorpen waaraan we voelen en waarmee we laten zien dat we toekomst aankunnen. En die toekomst valt ons niet zomaar in de schoot. Ze zal waardevol zijn in die mate waarmee we ze NU voorbereiden. Wat de Bronk betreft: elk jaar komen er mensen bij elkaar om over de Bronk na te denken en te zien waar het nog beter kan. Dit “processiecomité” heeft heel goed geholpen om de Bronk overal te maken wat ze nu is: een processie om trots op te zijn en om je elk jaar weer op te verheugen.

Moge dat zo blijven!

René Graat, mhm, pastoor.

Vrijwilligers (juli 2015)

/in

VRIJWILLIGERS

Enkele jaren geleden gaf Pastoor Harrie Brouwers eens een lezing over Vrijwilligers in de kerk. Aan de hand van wat hij toen zei, denk ik het volgende.

Het gaat er niet om God met wetten naar de mensen te brengen, maar de mensen naar God te brengen. En hoe doe je dat ? Door de mensen te laten zien dat je van hen houdt ! Je kunt je natuurlijk afvragen of dit wel mogelijk is binnen een kerk die zowat alles heeft uitgespookt wat God verboden heeft.

Hoe kun je binnen die kerk nog van liefde spreken ? Ik zou zeggen : verbeter de kerk en begin bij jezelf. Als vrijwilliger kun je je werk doen met veel overgave en inzet – als je onvriendelijk bent naar mensen toe, is het dit laatste wat blijft hangen. Mensen zeggen : “Die of die zet zich geweldig in, je kunt op hem/haar rekenen, maar hij/zij is ook lastig en een mopperkont”.

Deze persoon zal niet gauw anderen ertoe aanzetten om ook vrijwilliger te worden.

Dat is jammer: als de kerk een geloofsgemeenschap is, dan wordt het liefdesverhaal van Jezus, het Evangelie, op de eerste plaats beleefd in de eigen parochie. Met name de vrijwilligers hebben hier een geweldige opdracht: zij zijn de meest bekende getuigen van de boodschap van Christus. Zoals u weet, doe je dat niet alleen in de kerk maar ook en vooral daarbuiten. Laten we dat ideaal samen beleven – en elkaar niet de maat nemen.

Liefde begint thuis. Wat ons betreft is dat ons Cluster Terlinden – niet het Vaticaan of Utrecht. Daar wil ik dit mee zeggen: we kunnen lang en breed mopperen op dat wat gebeurt in het Vaticaan of waar dan ook in Nederland – als puntje bij paaltje komt dan leven we HIER en worden we uitgenodigd om ook HIER de liefde van God aan elkaar door te geven.

Moeilijk? Ja, soms heel erg! Maar Jezus durfde het aan met de meest verschillende en zelf tegenstrijdige 12 mannen die we nu de apostelen noemen. Hopelijk voelen we ons door dit voorbeeld uitgenodigd en geïnspireerd.

Met vriendelijke groeten,

René Graat, m.h.m.

pastoor

Spreken of zwijgen? (juni 2015)

/in

SPREKEN OF ZWIJGEN ?

Een mens heeft zowel recht van spreken als recht van zwijgen. Meestal maak je zelf uit van welk recht je gebruik wilt maken. Wat je ook kiest : er zitten altijd gevolgen aan.

Sinds april van dit jaar wordt u uitgenodigd te spreken over hoe u de toekomst van onze geloofsgemeenschap hoopt te zien. Enkele mensen uit onze drie parochies hebben daar op gereageerd: alleen of samen in een groep. Alles bij elkaar waren dat zes (jonge !) mensen bijelkaar en 2 mensen alleen. Een begin dus.

Het gaat om een viertal vragen :

  1. Wat vindt u nu belangrijk in onze parochie en wat zou u zeker voor de toekomst willen behouden ?
  2. Wat mist u nu in onze parochie en wat moeten we dus proberen van de grond te krijgen ?
  3. Wat moet er gebeuren en wat is er nodig om ervoor te zorgen dat we 1 en 2 kunnen waar maken ?
  4. Hoe kunnen we – over de parochiegrenzen heen – elkaar helpen en met elkaar samen werken ? (om te beginnen met Cluster Terlinden)

Als u meent dat alles in uw parochie naar wens verloopt en dat het uw tijd wel zal duren, dan hebt u geen boodschap aan deze woorden. Ik wil u dan ook niet verder lastig vallen.

Ik stel deze vragen aan alle mensen die nog jong genoeg zijn om toekomst plannen te hebben en zich op een of andere manier verbonden en/of betrokken voelen met de parochiegemeenschap. Niet alleen aan de leden van parochiële werkgroepen zoals zij die Woord- en Communievieringen voorbereiden of Avondwaken, zoals de lectoren, acolieten, kosters, kerkbestuursleden, koorzangers/-essen, liturgisch, diaconaal of catechetisch beraad, poets- en siergroepen, collectanten, mensen die zorgen voor het onderhoud van onze kerkhof of kerkgebouwen, gezinsmisgroepen, enz. MAAR OOK de Jonkheid, Pandores, Harmonieën, Fanfare, Schutterij, Voet- en Handbalverenigingen, Carnavalsverenigingen, de Heemkunde, Ouderen Sociëteiten, Dansverenigingen (small OR big), om het even welke groep of vereniging !

De maat van kerk- en parochiebetrokkenheid is verschillend voor iedereen. Maar in ieder groep zullen wel een paar mensen zijn die ideeën, antwoorden of gedachten zullen hebben. Je zou met enkele mensen eens een keer bijeen kunnen komen en mij jullie gedachten laten weten – liefst zo tegen half juni op renegraat@home.nl of gewoon in de brievenbus (Mheerderweg 5, Banholt) of u stopt het in mijn hand voor of na de Mis. Van de mensen die mij persoonlijk antwoorden per e-mail weet ik alleen de naam. En dat blijft zo.

Ik kijk uit naar uw antwoorden !

René Graat, mhm

pastoor.

Voorbereiden (mei 2015)

/in

VOORBEREIDEN

 

De vorige maand heb ik u gevraagd eens na te denken over enkele belangrijke vragen die onze geloofsgemeenschap/parochie aangaan – vooral in verband met de toekomst. Het gaat over :

  1. Wat vindt u nu belangrijk in onze parochie en wat zou u zeker voor de toekomst willen behouden ?
  2. Wat mist u nu in onze parochie en wat moeten we dus proberen van de grond te krijgen ?
  3. Wat moet er gebeuren en wat is er nodig om ervoor te zorgen dat we 1 en 2 kunnen waar maken ?
  4. Hoe kunnen we – over de parochiegrenzen heen – elkaar helpen en met elkaar samen werken ?

 

In deze dagen bereiden een aantal kinderen zich voor op de Eerste Heilige Communie (heilig = verbonden met God) die ze in de mei maand zullen ontvangen.

Of er over 25 jaar nog steeds kinderen hun Eerste Communie zullen doen zal in belangrijke mate afhangen van wat God met ons voorheeft EN OOK van uw antwoorden op deze vier vragen.

 

In de afgelopen weken heb ik van één persoon een e-mail reactie gekregen (renegraat@home.nl) en van één werkgroep weet ik dat die binnenkort bij elkaar komt om hierover te praten. Er zit dus beweging in en ik hoop dat er nog velen onder u zullen meedoen, ook de koren, Jonkheid, Ouderen/Senioren groep of om het even welke anderen zich betrokken voelen bij onze parochie –  ook als u dit persoonlijk wilt doen.

Ter herinnering : het zou mooi zijn als de antwoorden voor half juni bij mij zouden kunnen zijn. Dan kunnen we er mee aan de slag, binnen een groepje mensen uit ons hele Cluster Terlinden.

 

Onze bisschop, Frans Wiertz, heeft gezegd :” als je de kerk van een dorp sluit, dan haal je de ziel uit dat dorp”.

Mooi gezegd en ik wil daar aan toevoegen : een kerk zonder zielen, is geen kerk.

 

René Graat, m.h.m.

pastoor

Cluster Terlinden, op weg naar ?….(April 2015)

/in

Cluster Terlinden op weg naar …..?     

‘Vanuit ons geloof in God, ons vertrouwen in elkaar en de hoop op een zinvolle toekomst willen we samen verder bouwen aan onze gemeenschap, ieder naar eigen vermogen. In de drie parochies van het cluster Terlinden zijn veel mensen actief om persoonlijk en binnen werkgroepen inhoud te geven aan het verkondigen en doorgeven van de boodschap van het Evangelie (catechese), de viering van ons geloof (liturgie) en de zorg voor mensen dichtbij en veraf (diaconie).’

Misschien herkent u deze woorden. We hebben ze een tijd geleden opgeschreven en in de contact- en parochiebladen van Banholt, Noorbeek en Reijmerstok gepubliceerd. Dat was in december 2013. Ze vormen de kern van ons ‘mission statement’, waarin we verwoorden waar we met onze parochies naar toe willen. Mooie woorden, die ons kunnen inspireren, die richting geven en ambitie uitstralen.

En toch, als we nadenken over de situatie in onze parochies en over de toekomst – niet eens zo ver weg – ontstaat er ook wel iets van bezorgdheid. Kunnen we onze missie wel waar maken? Doen we nu de goede dingen? En doen we de dingen goed? In ieder geval, met alle waardering die we hebben voor de gang van zaken in onze parochies, kunnen we niet met de armen overelkaar achterover leunen. Er is – nog steeds en misschien wel juist nu – werk aan de winkel.

Wij vragen ons af of u daar ook zo over denkt. Daarom willen we graag met u daarover praten. Om het gesprek op gang te brengen, stellen we vier vragen:

  1. wat vindt u nu belangrijk in uw parochie en wat zou u zeker voor de toekomst willen behouden?
  2. wat mist u nu in uw parochie en wat moeten we dus proberen van de grond te krijgen?
  3. wat moet er gebeuren en wat is er nodig om ervoor te zorgen dat we 1 en 2 kunnen realiseren?
  4. hoe kunnen we – over de parochiegrenzen heen – elkaar helpen en met elkaar samenwerken?

We gaan deze vragen neerleggen bij de verschillende werk/groepen in de drie parochies. Er komt een verzoek aan de mensen van die werk/groepen om samen een antwoord op de vragen te formuleren. Natuurlijk is het belangrijk om te kijken naar de activiteiten en de toekomstverwachtingen van uw ‘eigen’ werk/groep. Maar kijk ook even verder, over de grenzen van uw eigen werk/groep heen en streep ook de parochiegrenzen eens door.  Het zou mooi zijn als u voor half juni met uw groep een reactie kunt geven. Natuurlijk mag u ook persoonlijk reageren. Heel graag zelfs. Stuur daartoe een mailtje met uw reactie naar renegraat@home.nl.

We gaan de reacties bundelen en bespreken in een werkgroepje dat bestaat uit vertegenwoordigers van de drie parochies van ons cluster. En daarna, na de zomervakantie (eind september, begin oktober),  willen we ze graag met u delen en samen kijken welke stappen we kunnen en moeten zetten. Daartoe zullen we een gezamenlijk thema- en verdiepingsavond voor de drie parochies organiseren. We hopen dat we de vraag die u in de titel van dit artikel terugvindt – ‘Cluster Terlinden op weg naar …..?’- dan van kleine of misschien wel grote antwoorden kunnen voorzien. Daarvoor hebben we u nodig. Doet u mee? Het is pas als je écht begint aan samenwerking dat je ontdekt hoe zingevend dit is.

Namens een groep die al lang samen nadenkt, en dank zij wie dit artikel geschreven is,

René Graat, m.h.m.

pastoor